بنا بر همین گزارش مکری با اشاره به این که انجمن سینمای جوان ایران در سه بخش کار خود را پیش می‌برد ادامه داد: «اولین بخش آموزش، بعد از آن تولید و بعد از تولید هم عرضه و ارائه است؛ اما انجمن کمتر توانسته فیلم‌های خود را به بازار نزدیک کند چه برای اکران، چه برای توزیع در شبکه های ویدئویی و چه برای نمایش در تلویزیون و می‌توان گفت در این بخش ضعیف عمل کرده است.»
وی اضافه کرد: «انجمن سینمای جوان در بخش آموزش توانسته آموزش‌های ابتدایی و پایه ای را به متقاضیان ارائه دهد و در زمینه تولید هم به دلیل در اختیار داشتن بودجه و نبود جای دیگری برای تولید فیلم کوتاه موفق عمل کرده است.»
مکری در همین خصوص افزود: «مهمترین بخش کار انجمن سینمای جوان تولید فیلم کوتاه است. زیرا انجمن تنها نهادی است که برای تولید فیلم کوتاه بودجه در اختیار دارد و می تواند بر روی تولید متمرکزتر باشد. دربحث آموزش جاهای دیگری هم هستند مانند مدارس فیلمسازی و دانشگاه ها که می توانند امر آموزش را به عهده بگیرند اما در عرصه تولید فعلا تنها جایی که می تواند فیلم کوتاه تولید کند انجمن سینمای جوان ایران است.»
کارگردان مستند «ماهی و گربه» در ادامه بیان کرد: «در یک دوره تاریخی که مدارس فیلمسازی کمتر شکل گرفته بود دفاتر انجمن سینمای جوان در شهرهای مختلف کمک زیادی به پرورش نیروهای جدید برای سینما کرده‌اند.»
وی با بیان مثالی صحبت های خود را اینگونه تشریح کرد: «یک نسلی از فیلمسازان سینمای ایران مانند امیرشهاب رضویان، بیژن میرباقری، مجید بزرگر و محسن امیریوسفی همه فیلمسازانی هستند که در دفاتر گوناگون انجمن سینمای جوان پرورش یافته اند.»
مکری اضافه کرد: «حتی در عرصه های دیگر مانند فیلمبرداری کسانی مانند بایرام فضلی، علی‌محمد قاسمی و تورج اصلانی و یا فیلمسازهایی که در عرصه‌های بین‌المللی کار می‌کنند مثل بهمن قبادی همه کسانی هستند که در دفاتر مختلف انجمن سینمای جوان کار کرده اند و پرورش یافته اند.»
وی با یادآوری این امر که از زمانیکه مدارس فیلمسازی متمرکزی در تهران تشکیل شد این مدارس در پرورش نیروی فعال موفق تر عمل کرده اند عنوان کرد: «مثلا در حوزه هایی مانند آموزش بازیگری بیشتر بازیگرانی که از این آموزشگاه‌ها بیرون آمده‌اند از مدارسی هستند که در تهران متمرکز بوده است.»
این مستندساز با بیان این که انجمن سینمای جوان خصوصا در ۱۰ سال بیش در معرفی نیروهای جدید توانسته موفق‌تر باشد گفت: «افرادی که در شهرستان‌ها برای کار فیلمسازی فعالیت می‌کنند در واقع برای ورودی کارهای خود و ساخت فیلم هایشان جایی به جز انجمن‌های سینمای جوان ندارند. به همین دلیل علاقه‌مندان در شهرستان‌ها ناگزیرند به دفاتر انجمن سینمای جوان مراجعه می‌کنند و از آن جا معرفی می شوند.»
مکری با اشاره به رشد امکانات دیجیتال در دفاتر مختلف انجمن سینمای جوان در شهرستان ها خاطرنشان کرد: «در سال های اخیر مدل استفاده کردن از تجهیزات متفاوت شده است یعنی دوربین های دیجیتال و ابزارهایی که برای کار با دوربین های دیجیتال به بازار آمده بسیار ارزان‌تر هستند و به وفور در همه جا پیدا می‌شوند.»
وی ادامه داد: «مثلا زمانیکه این امکان فراهم می‌شود تا با یک دوربین عکاسی با کیفیت HD فیلمبرداری کرد، تجهیزات و امکانات مفهوم سابق را نخواهند داشت.»
این مستندساز افزود: «زمانی همه تجهیزات در تهران متمرکز بود یعنی تهران به عنوان تنها جایی که تجهیزات سینمایی را در اختیار دارد عمل می کرد؛ اما وقتی تجهیزات و تکنولوژی دیجیتال توانست خود را در عرصه فیلمسازی ثابت کند و مثلا باکس مونتاژ تبدیل به یک رایانه همراه شد و فیلمبرداری با یک دوربین کوچک عکاسی هم امکان پذیر بود؛ تجهیزات سالاری در سینمای ایران از بین رفت.»
وی در پایان گفت: «به همین خاطر امروز تفاوتی میان دفاتر شهرستان ها و تهران نیست زیرا تجهیزات برای همه قابل دسترس است.»
ارسال نظر